AFFA-nın vurhavur milli komandaya baş məşqçi axtardığı bir vaxtda xəbər çıxdı ki, Premyer Liqa təmsilçilərindən “Keşlə”nin paraqvaylı futbolçusu Sezar Meza Kolli milliləşdirilib.

Yəni 5 ildir Azərbaycanda yaşayan və müxtəlif klublarımızda forma geyinmiş cənubi amerikalı futbolçuya Azərbaycan pasportu verilib və o, milli komandamızın formasını geyinə biləcək.

Hüquqi olaraq hər şey qaydasındadır. Beynəlxalq qaydalara görə, əgər bir futbolçu legioner kimi 5 il hansısa ölkədə oynasa (yaşasa), həmin ölkənin vətəndaşlığını ala bilər və öz ölkəsinin milli komandasında rəsmi matça çıxmayıbsa, yeni vətəndaşı olduğu ölkənin yığmasında forma geyinə bilər.

Bura qədər hər şey əla. Xub!

Amma gəlin, bir nəzər salaq, görək Meza Kollinin milliləşdirilməsi indiki halda nə qədər zəruri idi?

Əvvəlcə onu qeyd edim ki, bu, Azərbaycan futbolu üçün ilk belə hal deyil. Yəni ölkə müstəqillik qazanandan bəri demək olar ki, bütün dövrlərdə yığmanın heyətində ən az bir xarici futbolçu çıxış edib. Bunların içində öz səviyyəsinə görə yerlilərdən heç olmasa bir baş üstün olanlar da olub, bimikilərə tay olanlar da, onlardan qat-qat zəif olanlar da.

Elə indi də yığmanın heyətində Dmitri Nazarov, Eddi İsrafilov, Pavlo Paşayev, Riçard Almeyda, Ruslan Qurbanov, Bədavi Hüseynov, Şahruddin Məhəmmədəliyev, Aleksey İsayev və digər əcnəbi oyunçular meydana çıxır.

Adları sadalananların bizimkilərdən nə qədər üstün olduqları müzakirə mövzusudur, amma istənilən halda, onları hansısa baş məşqçi komandasında görmək istəyir iddiası ilə yığmaya cəlb ediblər. Məsələn, Nazarov hələ Berti Foqtsun vaxtında Azərbaycan pasportu almışdısa, Eddini yığmaya Robert Prosineçkinin zamanında cəlb ediblər. Almeyda isə Qurban Qurbanovun milliyə calağıdır.

Bəs Sezar Meza Kollinin milliləşdirilməsi hansı zərurətdən irəli gəlir? Axı hazırda millinin baş məşqçisi yoxdur ki, onun da tələbi olsun ki, filan oyunçunu sərəncamımda görmək istəyirəm. Deməli, burda nəsə başqa bir iş var.

Azərbaycan çempionatında legioner limiti tətbiq olunur. Hər komanda meydana start heyətində 6 əcnəbi və 5 yerli oyunçu ilə çıxmalıdır. Dəyişikliklər zamanı da bu balansı pozmaq olmaz. Deməli hansısa xarici oyunçunun Azərbaycan pasportu alması onun oynadığı kluba bir nəfər artıq əcnəbi oynatmaq haqqı verəcək.

Deyəsən, yavaş-yavaş məsələ aydın olur axı.

Meza Kolli harda oynayır?
– “Keşlə”də.

“Keşlə”nin rəhbəri kimdir?
– Zaur Axundov. AFFA rəhbərliyinin ən yaxın adamlarından biri.

“Keşlə” hardan maliyyələşir?
– AFFA-dan.

Məsələ aydındır, əcnəbilərə, xüsusilə də iranlı və dağıstanlılara (ad və soyadları azərbaycanlılara çox oxşayır deyə) Azərbaycan pasportu verərək “limit”dən yaxa qurtaran AFFA-nın digər “övladı” “Sumqayıt”dan sonra “Keşlə” valideyn himayəsindən yararlanaraq özünə yol açmağa çalışır.

Bəs niyə bu təşəbbüs birbaşa “Keşlə”dən yox, AFFA-dan gəlib və bunu qurum elan edir?

Bax, bu maraqlı sualdır? Bəlkə Sezar Meza Kolliyə Azərbaycan pasportunun verilməsinin sırf milli komanda üçün olduğunu irəli sürərək digər klubların əllərində olan bu imkandan yararlanmasının qarşısını almağa çalışırlar?

Axı “Zirə” də istəsə, rumıniyalı Adrian Skarlatakeni, “Neftçi” isə serbiyalı Voyislav Stankoviçi eyni yolla “özəlləşdirə” bilər. Birinci 8, ikinci isə 6 ildir ki, Azərbaycanda yaşayır və oynayır.

Necə deyərlər, ayının min oyunu bir armudun başındadı.