Rəhmətlik İsa Muğanna demişkən, zaman o zaman idi ki, yenicə həyatı dərk etməyə, ətrafımızda baş verənlərlə maraqlanmağa başlamışdıq.
Müxtəlif yeniliklər girirdi həyatımıza…
Sevgi kimi, dostluq kimi, futbol kimi…
Futbol kimi… Biz uşaq olanda həsrətlə baxırdıq xarici ölkələrin futboluna. Hərəmiz bir komandaya meyl salmışdıq. Boşluq o qədər çox idi ki, bizim futbolumuzda, ümidimizi, təsəllimizi əcnəbi ölkələrdə axtarırdıq.
“Qalatasaray”lı, “Milan”lı, “Yuventus”lu, “Barselona”lı…
Bir az yaşlılar “Dinamo Kiyev”li, “Spartak”lı, “Lokomotiv”li…
Ən yaxşı halda isə “Neftçi”li.
“Neftçi” deməyimə baxmayın, 90-cı illərdə paytaxt təmsilçisinin heç bir uğuru yox idi. Amma neyləyəsən ki, olanımız o idi…
Zaman elə, məhz o zaman idi ki, komandalarımız Avrokuboklarda bir qol vuranda sözün həqiqi mənasından papağımızı göyə atırdıq.
Nağıl dili yüyrək olar deyiblər, il ötdü, ay dolandı, bizim də üzümüzə gün doğdu. Azərbaycan futbolunda da bir canlanma yarandı. Artıq yalnızca qollara sevinmirdik, mərhələ də keçirdik, komandalarımızdan evdə qələbə, səfərdə heç-heçə, ən pis halda isə “şərəfli məğlubiyyət” tələb edirdik.
İştah diş altındadı deyiblər…
Zaman isə dayanmaq bilmirdi, axıb keçirdi su kimi. Bu gündü, sabahdı, o biri gündü deyərkən, bir də baxdıq ki, XXI əsrin artıq 10 ilini geridə qoymuşuq. Əldə isə Avrokuboklarda keçilmiş bir neçə mərhələdən başqa heç nə yoxdur.
Başladıq daha çoxunu tələb etməyə. İlk dəfə Avropa Liqasında qrup mərhələsində oynadıq. Ardınca qrup mərhələsi adi hal oldu. Növbəti hədəf qrupdan çıxmaq idi. Gözləyirdik, istəyirdik, amma…
Gözləntilərimizin əsas sahibi də “Qarabağ” idi. Avroliqada qrup mərhələsini “su yoluna” çevirmiş ağdamlıların daha yüksək səhnədə “tamaşa göstərmək” vaxtı gəlib çatmışdı.
Son illər Azərbaycan futbolunun “üzünü ağardan” Qurban Qurbanovun “qvardiya”sı bu dəfə də üzümüzü güldürdü.
Futbolda Avrokuboklarda çıxış edən klublar haqqında “Yanvarı görmək” deyə bir ifadə işlədilir. Mənası da odur ki, qrup mərhələsində ilk iki yeri tutan komandalar sonradan 1/16 finaldan başlayaraq pley-off mərhələsindəki oyunları növbəti ildə keçirilir.
Bundan əvvəl ardıcıl 5 dəfə qrup mərhələsində oynamağa haqq qazanmış “Qarabağ” hələ “Yanvarı görə” bilməmişdi.
Amma bu dəfə ağdamlıların qrup mərhələsindəki rəqiblərinə baxanda içimizdən bir ümid keçir.
“Sevilya”, ümumiyyətlə, Avroliqa turnirinin ən uğurlu komandası, kuboku ən çox qazanan kollektivdi. Bu dəfə də qrupun əsas favoritləri onlardı.
Amma ikincilik uğrunda yarışmaq üçün çox əla şans var.
Deyir, 3 şey gedəndən sonra bir daha geri gəlməz.
Deyilən söz, itirilmiş vaxt və əldən verilən şans.
İlk ikisi ilə işim yoxdu, lakin üçüncü “Qarabağ” üçün yenidən gəldi. Qurban Qurbanovun komandası APOEL-i elə bir şəkildə əldən qaçırmışdı ki, bu tezliklə yenidən qarşılaşmaqları, məncə, göydəndüşmə oldu. Elə qrupun taleyini də bu komanda ilə evdə və səfərdə keçiriləcək iki qarşılaşma həll edəcək.
Necə deyərlər, iştah diş altındadı. Daha böyük hədəflərə diş qıcamağın vaxtıdır.