COVID-19-un həyat tərzimizi tamamilə dəyişdiyini deyə bilərik. Hətta açıq hava məkanlarında da sosial məsafəyə riayət olunmalıdır. Təbii ki, landşaft memarları bu problemin həlli üçün baş sındırmalı idilər. Mənim özümə də maraqlı idi ki, görəsən, onlar bu problemi necə həll edəcəklər?
Bununla bağlı qarşıma bir neçə konsept layihələr çıxıb. Yaradıcılıq sərhəd tanımır.
Avstriyada yerləşən “Precht Studio”, sosial məsafəni qoruyan dizayn fikirləşib. O, bu məsələni çox maraqlı bir parkla həll edir. Park, daha təhlükəsiz məsafə üçün 90 sm genişliyindəki bitkilərlə əhatə olunub. Beləcə yollar arasında, ən az, 240 sm məsafə yaranır. Yuxarıdan baxanda, plan şəklində layihə barmaq izi formasındadır. Bu bitkilər eyni zamanda səs kirliliyini də xeyli əngəlləyə bilir. Beləcə, parkın ziyarətçiləri hər dəfə yol qət etdikcə sanki daha çox səssizliyə doğru addımlayırlar.
Barmaq izi şəklində olan və Vyanada boş bir sahə üçün xəyal edilən park layihəsi, dünyanın istənilən şəhərində həyata keçirilə bilər. Fransız barokko və Yapon Zen bağlarından ilhamlanan bu parkın 90 sm enindəki qırmızı qranit çınqıl yolları bir-birindən 240 sm məsafədədir. Fəvvarələrin yerləşdirildiyi mərkəzə doğru fırlanan park, ziyarətçiləri orta nöqtədən kənara çıxmamaq üçün yönləndirir.
Bu 20 dəqiqəlik yol ziyarətçilərə fərqli duyğular yaşatmağa qadirdir. Qısa çəkən tənhalıq, kütlədən müvəqqəti uzaqlaşmaq, düşünmək, xəyallara dalmaq və ya sadəcə təbiətdə tək gəzmək üçün bir an təklif edən “Parc de la Distance” həm də yenilikçi bir həldir. (Parkdakı bitkilər səs və görüntü kirliliyini örtən pərdə funksiyasını yerinə yetirir).
Proyektin sahibi Chris Precht deyir ki, “Layihə pandemiya ilə bağlı bir neçə sualla başladı. Biz parkın necə görünəcəyi və sosial məsafəni qorumaq şərtilə onu necə dizayn edəcəyimizi düşünürdük. Eyni zamanda özümüzə “pandemiyadan sonra hələ də dəyəri olan belə bir məkandan nə öyrənə bilərik?” sualını verirdik. Hələlik park, ziyarətçilər arasında təhlükəsiz fiziki məsafə yaratmağa hesablanıb. Pandemiyadan sonra isə şəhərin səs-küyündən xilas olmaq və bir müddət tək qalmaq üçün çox istifadə ediləcək. Mən çox şəhərlərdə yaşamışam, amma heç vaxt ictimaiyyət arasında tək qala bilmirdim. Düşünürəm ki, bu, nadir bir keyfiyyətdir.”
Xəyal etmək çətindir. Görəsən, Bakıda da hər boş əraziyə tikilən əcaib formalı, bəzən isə karikaturaya bənzəyən binaların əvəzinə belə parklar salınacaqmı? İnanmaq istəyirəm! İnanmaq istəyirəm ki, kənddən şəhərə köçün qarşısını almaq üçün əraziləri daha səmərəli istifadə edəcək insanlar var.
Proyekt sahibi: Studio Precht
Proyektin adı: Parc de la Distance
Proyektin ili: 2020
Proyekt komandası: Fei Tang Precht, Chris Precht, Andreas Stadlmayer