Və yaxud zibil niyə belə damara toxunur..
Son həftələrdə ABŞ-da baş verənləri diqqətlə izləyirəm. Qaradərili Corc Floydun polis tərəfindən küçədə boğulub öldürülməsindən sonra az qala bütün ölkədə başlayan etirazlar maraqlı bir vüsət aldı. Etirazçılara qoşulanların bir hissəsinin dərd-sərinin ayfon, bahalı brend dükanlarını qarət etmək olması bir yana, polisin özünün etirazçılara münasibəti də gözlənilməz dönüş aldı. M. Zadornov demişkən, dünya üçün demokratiya istehsal edən, dünyanın üçüncü dərəcəli bir ölkəsində bir aktivistə on beş sutka həbs veriləndə “narahat olan” ölkənin polisi bir neçə günün içində küçələrdə etirazçı və jurnalist dubinkalayan, etirazçını asfalta çırpıb başını yaran, dəbilqə-yaraqla xalqın üstünə yeriyən vəhşi, bədheybət varlıqlara çevrildi. Adam o kadrlara bir az da, məsələn, Putin, Lukaşenko, Ərdoğan gözü ilə baxıb, bu ölkə başçılarının əvəzinə kayf tutmaya bilmir. Məsələn, Ərdoğan belə yerdə: “Şimdi bunlar bir də banamı diktatör diyor, yahuuu?! Hahaha!” deyib, bir qəhqəhə atmamış deyil, çox güman.
Dünyanın ən mədəni, ən solçu polisləri hesab etdiyimiz fransız polisini də cəmi bir neçə ay öncəki hadisələrdə gördük.
Hindistan polisinin bircə ay əvvəl, ölkədəki karantin zamanı əllərində, qırmanc, şallaq, zoğal çubuğu kimi ibtidai işkəncə rekvizitləri ilə küçəyə çıxmağa cəsarət edənləri “budadığı” günlər də hələ bu günki kimi yadımızdadı.
Gələk bizə. Dünən bir binadan başlarına zibil atılan azərbaycan polisi bu qeyri-gigiyenik, amma kifayət qədər sadə və gündəlik (siz allah, təsadüfi, müəmmalı bir balkon altından keçərkən, hansımızın başına zibil düşməyib?) aktdan dəhşətli dərəcədə sarsılaraq, həmin binaya alay yeridərək, ölkənin dinc vətəndaşlarını tumançaq halda bölməyə aparıblar.
Mənim bu məsələyə münaisbətim birmənalıdır, bu, biabırçılıqdır, başqa adı yoxdur. O başlarına atılan şey zibil olmasaydı, başqa şey olsaydı, bəlkə də bu qədər hirslənməzdilər, amma zibil məsələsi polisin bir ayrı damarına basır, ruslarda polisə “musora” deyilməyi ilə bu məsələ arasında bəsit bir paralel aparmamış, ciyərdağlayan bir nəticə çıxarmamış deyil polis. Dinc sakinlərə qarşı bu aqressiyanın, bu vəhşiliyin yoxsa başqa nə adı, nə mənası ola bilər axı?
Son bir ildə baş verənlər – Amerika, Fransa, Hindistan, Türkiyə, Azərbaycan olsun, fərqi yoxdur – göstərdi ki, dünyada Amerikan polisi, Fransız polisi, Hindistan polisi, ya Azərbaycan polisi deyə bir şey yoxdur. Polis var, vəssalam. Damarına bas, millətindən, ölkəsindən asılı olmayaraq, vəhşiləşsin, əsl üzünü göstərsin.
Əsl polis, Hindistanda karantin zamanı binaya qapanıb qalmış adamlara indeyski mahnı oxuyan təşər, romantik hind polisi deyil, əsl polis yaşlı xalanın qolundan tutub yol keçirən türk polisi deyil, əsl polis tənha Bakı küçələrində göyərçin yemləyən polis deyil. Əsl polis budur – Amerikada küçədə baş yaran, Hindistanda küçələrdə insan şallaqlayan, Azərbaycanda zibil üstündə insanları tumançaq halda yatağından qaldırıb aparan polis.
Məndən sizə məsləhət. Uşağınız gələcəkdə polis olmaq istədiyini desə, ehtiyatlı olun. Problemin hardan qaynaqlandığını axtarın. Çox nadir hallarda əxlaq sahibi insanlar başqalarına nəzarət etmək, qanunun keşiyini çəkmək ehtiyacı duyurlar. Əxlaq sahibi insan bilir ki, zorakılıq monopoliyasından sui-istifadə etməmək sadəcə olaraq mümkünsüzdür.