“Qərib cinlər diyarında” başlıqlı, nostaljiyə köklənmiş kiçik bir yazı yazmışdım, di gəl bircə gün imkan vermədilər, Puşkin demişkən “işıqlı kədər”imizi yaşayaq. Həmin gün şanlı polisimizin növbəti biabırçılığından bəhs edən „Serjant Pərviz Hüseynovun bəyanatı” məqaləsi peyda oldu. Hadisənin təfərrüatına varmıram, məsələnin ikrah hissi doğuran detalları ilə maraqlananlar keçidə tıqlaya bilər. Yığcam ifadəsi belədir ki, yeni heç nə yoxdur bu əhvalatda, Azərbaycan polisinin vətəndaşla artıq əsrin dörddə biri qədər zaman ərzində, az qala hər gün eşitdiyimiz biabırçı rəftarının növbəti iyrənc nümunəsidir.
Maraqlıdır, bu həyasızlıq, hüquqsuzluq daha nə qədər davam edəcək? Bunun bir sonu olmalıdır, ya yox? Polis vətəndaşla hansı haqla aşağılayıcı tonda danışır, pis rəftar edir, aşağılayır, hədə-qorxu gəlir? Bu nə təhrikdir belə, bu adamlar ümumiyyətlə nə işlə məşğul olduqlarının, hansı formanı daşıdıqlarının fərqindədirmi?
Artıq bir ildən çoxdur ki, hakimiyyətin ən yuxarı eşalonunda dayanmadan islahatlardan danışılır, dövlət idarəçiliyinin kökündən dəyişəcəyindən, başqa prinsiplərlə yenidən qurulacağından bəhs edilir, qismən keçən il ərzində nələrsə gördük də, hər halda 25 illik “köhnə qvardiya”nın (bircə 82 yaşlı akademik və onun əlaltısı, bizim bığlı “Goebbels” nəyə desən dəyərdi) kökündən təmizlənməsinin şahidiyik. Amma 25 illik nazir Usubov postundan istefaya göndərilsə də, bu dəyişikliklər polis orqanlarına deyəsən təsir etməyib. Görünür polis aparatı, bütün heyətilə istefaya göndərilməli, yerinə tamam yeni kadrlar təyin edilməlidir ki, dövlətin onlara əmanət etdiyi formanın, dövlət atributlarını gəzdirməyin, qanunun, vətəndaşla rəftarın nə demək olduğunu layiqincə qiymətləndirsinlər.
Sadəcə maraqlıdır, bu adamlar – yəni indiki polis aparatının əksər hissəsi – öz biabırçı hərəkətləri ilə dövləti, onun rəhbərini, mənsub olduqları nazirliyi, eləcə də bütün yuxarı eşalonun hamısını topdan kompromat etdiklərini anlayırlarmı? Formanı geydikdən sonra özlərini müəyyən standartlar çərçivəsində saxlamağa məcbur olduqlarını, çünki dövləti təmsil etdiklərini ümumiyyətlə qanırlar?
25 ildir yalnız bunu eşidirik ki, polis elə etdi, polis belə etdi və bu əcaib-qəraib hekayətlər bitmir, qurtarmır. İndi də memar Elçin Əliyevlə seçkilərin lap astanasında belə bir rəftar. Deyilənə görə ondan artıq üzr istənilib, nazir Vilayət Eyvazov məsələni şəxsi nəzarətinə götürüb, bəs yaxşı bir insan memar deyil, Azərbaycan Memarlar İttifaqının sədr müavini də deyil, sıravi vətəndaşdırsa, yaxud ölkəyə gəlmiş xaricidirsə necə olacaq? İnsan hökmən hansısa statusa malik olmalıdır ki, bu məmləkətdə güvəndə olsun, polis özbaşınalığından, şərindən sığortalansın?!
Polis özünü quldurbaşı, lotubaşı, oğrubaşı kimi aparmamalıdır, bunlara nəzakət, vətəndaşla rəftar, ən azından geydiyi formaya hörmət dərsi keçilməlidir, bu biabırçılığı bitirmək gərəkdir, bəsdir, yetər artıq. Açığı polis çuşkalığı dövlətə təhdiddir, bunu hamı bilməlidir. İslahat da elə məhz buradan başlamalıdır, vətəndaşa münasibətdən.
P.S. Xarici dedim, xatirimə çağdaş ingilis bəstəkarı James Clarke düşdü. Təxminən 2000-lərdə Azərbaycana tez-tez gələrdi, SoNoR ansamblı ilə onun bir neçə əsərini ifa etmişdik, bizim üçün xüsusi olaraq neçə əsər yazmışdı da. Qısası onunla bərk dostlaşmışdıq, musiqiçilərin şəhərin mərkəzində “podvodnı lodka” dedikləri ucuz undeground məkanda dünya musiqisindəki meylləri müzakirə edə-edə vodka istehlak edirdik. Rəhmətlik klarnetçi dostumuz Nizami də ona Azərbaycan dilini öyrədirdi. İlk öncə “Mən İngilitərədənəm!” ifadəsini öyrətmişdi. Çox zaman başımız qarışır, gecəyarısına kimi otururduq. Bir gün, belə “forumlardan” birindən sonra gecənin bir aləmi küçə ilə gedən James polislərimizlə qarşılaşır, onlar da lül-qəmbər adamı görüb üstünə şığıyırlar: “Ə, sən içifsən, ə!?”, “Ə, sən harda qalırsan, ə?!”, “Ə, sən kimsən, ə, sənədin varmı ə?” – qısası bildiyiniz həmin ə hərfi ilə başlayıb, ə hərfi ilə bitən sualların çeşidi. James də xumar gözləri ilə bir xeyli bunları süzüb, sonda şəhadət barmağını qaldırıb Azərbaycanca bildiyi yeganə frazanı deyib: “Mən İngiltərədənəm!”, söhbət də bunula (“burax getsin ə”) bağlanıb.