Növbəti beş il ərzində Qarabağda “sülhməramlı” qismində “rus çəkməsi”nin varlığından narazı olanlar, gəlin, dürüstcəsinə bəzi suallara cavab verək.
Niyə bütün bu 30 il ərzində Azərbaycan işğal olunmuş torpaqlarını azad edə bilmirdi?
Biz elə 2020-ci ildə bu qədər güclü və cəsarətli olduq?
Yox, beş il, on il əvvəl də beləydik.
Biz 2016-cı ilin aprelində də beləydik.
Türkiyə 2016-cı ildə də bizim tərəfimizdə idi. Onun F16-larının da bizə çatması üçün həmişə cəmi bircə saat kifayət eləyirdi.
Biz həmişə ermənilərdən üç dəfə çox olmuşuq (bütün dünyadakı azərbaycanlıları nəzərə alsaq, hətta 10 dəfə çox).
Bizim hərbi büdcəmiz həmişə 3 dəfə böyük olub.
Sadəcə hamı bilirdi ki, Rusiya Ermənistanın arxasındadır. 2016-cı ildə məhz buna görə dayanmağa məcbur olmuşduq.
Onda niyə torpaqlarımızı məhz indi azad etməyi bacardıq?
Çünki ölkəmizin rəhbərliyi Rusiya ilə neytrallıq barədə razılığa gələ bilmişdi.
Özü də səbəbsiz yerə yox. Çünki Ermənistan bütün sərhədləri aşmışdı, Şuşada yallı getməyə, “Rədd olsun Rusiya” qışqırmağa başlamışdı.
Düzdür, bu, bədəlsiz olmadı.
Amma Rusiya neytrallığını qorumasaydı, indi bayrağımız Şuşada dalğalanmazdı.
Siz, doğrudan, fikirləşirdiniz ki, sülhməramlı güclər gəlməyəcək? Ya da onlar təkcə türk qoşunlarından ibarət olacaq?
Sülhməramlı qoşunlar zəruridir. Niyə?
Çünki erməni mənşəli Azərbaycan vətəndaşlarının öz evlərində yaşamaq, Azərbaycan pasportu daşımaq və Azərbaycan valyutasından istifadə etmək hüququ var.
Bütün beynəlxalq qanunlar onların Azərbaycanda yaşamaq hüquqlarının təminatıdır. Biz də öz torpaqlarımızı həmin qanunlara istinadən qaytara bilmişik.
Prezident lap əvvəldən bu barədə danışırdı.
İndi isə özünüzü düşmənlə üz-üzə təsəvvür eləyin. Bax, bu dəqiqə qarşınızda qısa müddət əvvəl müharibə apardığınız xalqın nümayəndəsi dayanıb. Gəncənin, Bərdənin mülki əhalisinin üzərinə raketlər atan xalqın nümayəndəsi.
Bax, həmin bu davalar olmasın deyə sülhməramlı güclərə ehtiyac var. Hər kəs reallığı dərk edənə qədər. Qaçqınlar evlərinə qayıdana qədər. İnsanlar işğalsız, müharibəsiz yaşamağı öyrənənə qədər.
Bir də ona görə ki, əks halda sərhəddə daima təxribatlar olacaq və biz yenə sübut eləməyə çalışacağıq ki, raketi başımıza özümüz atmamışıq.
Bir də ona görə ki, işğalçılar çıxanda bütün əraziləri minalayacaqlar və həmin beş il ərzində biz o torpaqlarda rahat addım ata bilməyəcəyik.
Niyə rus sülhməramlıları bizə qarşı keçən əsrin 90-cı illərindəki işğalçılar kimi davranmayacaqlar?
Çünki Azərbaycan artıq keçən əsrin 90-cı illərindəki ölkə deyil. İndi bizimlə dostluq eləmək daha sərfəlidir.
Hazırkı Ermənistan Rusiyanın nəyinə lazımdır? İndiki zamanda Gümrüdəki uzaq radiuslu ballistik raketlər bazası ilə qarın doyurmaq mümkün deyil.
Bu müharibədə Rusiya da, Türkiyə də – bizim müttəfiqlərimizdir.
Erməni KİV-lərini oxumayanlar üçün: onlar hələ də müharibəni davam etdirmək istəyirlər. Və məhz rus sülhməramlıları erməni hərbi qüvvəllərinin torpağımızdan çıxarılmıasının qarantı olacaq.
Bu isə o deməkdir ki, əsgərlərimiz Kəlbəcər və Laçını azad edərkən həlak olmayacaqlar.
Bəli, onlar həyatlarını qurban verməyə, yenə də döyüşməyə hazırdırlar.
Amma biz onları qoruya bilərik.
Bizim səbrimiz yüzlərlə azərbaycanlı kişinin həyatına bərabərdir.
O ki qaldı “onları axıra qədər qovmaq lazım idi” deyənlərə… onlara Şuşanın azad edilməsi ilə bağlı bu sətirləri oxumağı təkidlə tövsiyə edirəm: “Onlar (azərbaycanlı döyüşçülər) çiskin yağışın altında yaş qayalara atılıb yuxarı dırmaşırdılar, biz isə onlara pulemyotlardan atəş açırdıq. Onlar qayanın dibinə yıxılırdılar, dallarınca başqaları dırmaşırdı, onları da qırırdıq. Onların ardınca cansız yatan yoldaşlarının cəsədləri üzərindən yeni döyüşçülər gəlirdilər və yenə yuxarı dırmaşırdılar”.
Axıra qədər qovmaq istəyirsiniz? Gedin, yoldaşlarınızın cəsədləri üzərindən, pulemyot atəşi altında o islaq qayalara özünüz dırmaşın. Öz övladlarınızı, öz ərlərinizi göndərin…
Biz düz 30 il bu günü gözləmişik. Gəlin, onu dəyərsizləşdirməyək.
Adik Rnd