Ancaq bu yaxınlarda öyrəndim ki, sən demə, Azərbaycanda da övladların valideynlərini maddi olaraq himayə etməsi qanunla tənzimlənirmiş və övladlar imtina etdiyi təqdirdə məhkəməyə müraciət etmək mümkünmüş. Amma gerçəkdə, belə şey praktikada çox cüzidir, çünki şəxsən mən heç vaxt belə bir işə baxılması barədə eşitməmişdim.
Ümumiyyətlə, belə bir reallığın olduğunu mən dostluğumda olan ruslardan öyrəndim, çünki onlardan bir neçəsini valideynləri məhkəməyə vermişdi, alimentə görə. Bizdə belə söhbətlər daha çox mentalitetlə, ənənəvi cəmiyyətin qaydalarına uyğun həll edilir. Övlad 40 yaşına çatdığı halda, kasıbdırsa, dolana bilmirsə, yaşlı anası gedir tum satır, bazarda alver edir, kənddə bağ-bostan becərir, təqaüdünü bölüşür, amma nəvələrini birtəhər dolandırır. Və ya övladın əli gətirirsə, bol kisədən ata-anasına, əli gətirməyən bacı-qardaşlarına xərcləyir. Bu sistemə heç bir qanunun, maddənin, hüquq-mühafizə orqanlarının, məhkəmə sisteminin qoşulmasına ehtiyac yoxdur.
İçimdən bir şey mənə deyir ki, bu da normal deyil, yaşlı ana-ata öz rahatlığının qayğısına qalmalıdır, daha nəvə dolandırmaq onun işi olmamalıdır. Eyni zamanda, normal maaşı olan övladın boynuna da o qədər yük qoymaq olmaz, onun da öz arzuları var, resurslarını öz istəklərinə xərcləməlidir. Bir gənc niyə üç, dörd, beş bacının, qardaşının problemini üstlənsin ki?
Amma Rusiyada baş verənlərə baxanda, deyirəm, Söyün şükürlüdü e, bu lap dəlidi ki!
Ümumiyyətlə, Rusiyadan videolara, verilişlərə baxdıqca dəhşətə gəlirəm. Heç bir ölkədə bu qədər aqressiya, nifrət, natəmizlik, sərxoşluq, şiddət görə bilməzsiniz. Dəhşətdir sadəcə. Cəngəllik qanunları hökm sürür cəmiyyətdə. İnsanlar rəsmən didir bir-birini. Hər bir sahədə vəhşi bir rəqabət var. İntriqalar baş alıb gedir. Ev üstündə qohumlar, iş üstündə həmkarlar, şöhrət üstündə şəxsiyyətlər didişir. Yüzlərlə rus saytları ev üstündə didişən qohumların, övladlarını aliment üstündə məhkəməyə vermiş valideynlərin, yaşlı anasını aldadıb, evini öz adına keçirən övladların hekayətləri ilə doludur. Cəmiyyət beşbaşlı əjdaha kimi, beş ağzını nəhəng ayırıb, ora düşəcək qurbanı gözləyir. Gözləyir ki, linç etsin, palçığa bulasın, məhv eləsin, tapdasın. Bir qram rəhm, anlayış, solidarlıq deyilən şey yoxdur…
Bütün bunların son günlərdə ən sərrast ifadəsini məşhur aktyor Mixail Yefremovun başına gələn hadisədə görə bilərdik. Yefremovun içkili halda maşın sürməsi, məsuliyyətsizlik ucbatından bir insan həyatına son verməsinə münasibətim aydındır. Bu, nə zamansa olacaqdı, aktyorun içkü düşkünü olduğunu bilməyən yox idi. Adam özünü necəsə məhv edəcəkdi, amma mənəvi məhvetməsi fiziki məhvoluşundan daha əvvəl baş verdi bu hadisə nəticəsində.
Mənim diqqətimi daha çox çəkən bu hadisənin ətrafında baş verənlər oldu. Vəkillər, şoumenlər, aktyorlar, zərərçəkmişin qohumlarının bu faciədən maksimum uduşla çıxmağa cəhd etmələri… Hər kəs maksimum daha böyük parçanı qoparmaq istəyir. Qohumlar öz faciələrini daha baha satmaq, şoumenlər daha çox reytinq yığmaq, aktyorlar fürsətdən istifadə edib populyarlaşmaq üçün bir aktyoru məhv etməyə girişiblər. O aktyoru ki, onsuz da məhv olub, etdiyinin dəhşətini anlayıb, utancını yaşayır və özünü təmizə çıxarmağa çalışmır. Hər kəs bu hadisədən nəsə qoparmaq istəyir. Çünki bilirlər, belə fürsət bir də ələ düşməyə bilər. Fürsətdir, vaxtında dəyərləndirmək lazımdır, bir də olmayacaq. Neçə gündür ki, Rusiyada faciənin qəddar monetizasiyası gedir.
Bu, sadəcə dəhşətdir.