Azlogos
  • Kimlər var
  • Bizi tanı

"Rusiyanın hərbi texnikası dünyanın ən yaxşısıdır..." Siz gicdıllaqsınız? Covid-19 və konspirasiya nəzəriyyələri. Fake-news ehtiyacımız Biz sivilizasiyaya tüpürmüşük S. Baycan: "Azərbaycanlıların dərdi toydur". Ə. Novruzov: "Allah yarasa yeyənlərin bəlasını versin" Homoseksuallıq və homofobiya. Made in Europa
  • Mövqe
  • İntervü
  • Kültür
  • Elm
  • Sərbəst
  • Bazar
  • Gender
  • Dizayn
  • FOTO QRAFİKA
  • COVID-19
  • Vətən müharibəsi
  • Video
  • Artlogos
Nəticə yoxdur
Bütün nəticələri gör
Azlogos
Nəticə yoxdur
Bütün nəticələri gör

SSRİ-ni “öldürən”, ABŞ-ı yaşadan səbəb

Elnur Astanbəyli Elnur Astanbəyli
., Sərbəst
22 Avqust 2020

İkinci yazı

Yazının əvvəlini buradan oxuya bilərsiniz.

Qısa xatırlatma: Makkartizm – ABŞ-da 1940-cı illərin sonundan 1960-cı illərin əvvəllərinədək davam edən repressiv prosesin adıdır. Təşəbbüskarı Birləşmiş Ştatların respublikaçı senatoru Cozef Raymond Makkarti (1908-1958) idi. Proses mahiyyət etibarilə SSRİ-dəki “Qərb agenti” axtarışlarından heç nə ilə fərqlənmirdi: hədəf kimi seçilənlər kommunist olmaqda, SSRİ-yə heyranlıq duymaqda, rəğbət bəsləməkdə günahlandırılırdılar. Üstəlik, bir qayda olaraq, ortada konkret heç bir dəlil və sübut yox ikən!

154150647614412961

Makkartizmdən ən böyük əziyyət çəkənlərdən biri, heç şübhəsiz, Çarli Çaplin idi. Çaplin həmin vaxt artıq dünyada əfsanəvi sənətkara çevrilmişdi, onu Birləşmiş Ştatlardan Yaponiyaya, Fransadan Çinəcən böyük bir coğrafiyada uşaqdan böyüyə hər kəs tanıyırdı. Lakin hətta bu da onun Anti-Amerika Fəaliyyətləri Komitəsinin qurbanlarından birinə çevrilməsini əngəlləmədi. Komitə Çaplini uzun müddət təqib etdi, sorğu-suala tutdu və…

Yaxşısı budur, lap əvvəldən başlayaq.

Hələ 1942-ci ilin yazında faşist Almaniyasına qarşı müharibədə SSRİ-yə kömək komitəsi onu San-Fransiskoda çıxış etməyə dəvət edir. Çaplin dəvəti məmnuniyyətlə qarşılayır. Çıxışına isə kommunistlərin müraciət forması olan “Yoldaşlar” sözü ilə başlayır və zaldan gurultulu alqışlar qopur. Zal sakitləşən kimi Çaplin sözünə davam edir: “Mən məhz bu cür də demək istəyirəm – yoldaşlar! İnanıram ki, bu gün zalda çoxlu rus var və onların həmvətənlərinin hazırda necə qəhrəmancasına vuruşub həlak olduğunu bilirəm. Ona görə də sizə yoldaş deməyi özümə şərəf hesab edirəm”. Çaplin çıxışının sonunda o vaxtkı prezident Ruzveltə minlərlə teleqram yollamağı təklif edir ki, Avropada faşistlərə qarşı ikinci cəbhə açsınlar.

İki ay sonra ona radio ilə həmkarlar ittifaqlarının Nyu-Yorkda təşkil etdiyi mitinqə müraciət ünvanlamasını təklif edirlər. Çaplin yenə ikinci cəbhəni açmağa çağırır və deyir ki, müttəfiqlər 1943-cü ilin payızında qələbə çalmağa çalışmalıdırlar: “Zavoddakı fəhlələr, tarladakı fermerlər, gəlin, bu məqsəd naminə işləyək və vuruşaq!” Çikaqoda keçirilən mitinqə isə Çarli “Yaşasın bizim sovet müttəfiqimiz!” sözləri ilə başlayan nitqini yollayır, ardınca da Nyu-Yorkdakı “Rusiya incəsənəti üçün” xeyriyyə tədbirində nitq söyləyir.

Elə həmin vaxtlardan ABŞ-ın qatı kapitalist dairələrində Çaplinə qarşı münasibət tamamilə dəyişir: əfsanəvi aktyor onların gözündə “gizli kommunistdir”, vəssalam!

Müharibənin davam etdiyi müddətdə və sonralar Çarli SSRİ-yə xoş münasibətini nümayiş etdirir və beləcə özünün “gizli kommunist” obrazını daha da gücləndirir. Əslində isə onun Sovetlər Birliyinə rəğbətində həlledici rolu bu ölkənin Hitler ordusu ilə savaşı oynayırdı. Çaplin nasismə və onun liderinə nifrət edirdi. Bu münasbətini “Böyük diktator” filmində açıqca ortaya qoymuşdu. Deyilənə görə, Hitler “Böyük diktator”a iki dəfə baxıb, hər ikisində də tək olub, bu səbəbdən də filmi necə qarşıladığını kimsə bilmir. Bilinən bircə odur ki, “Böyük diktator” faşizmə qarşı mənəvi-psixoloji müharibədə mühüm rol oynamışdı.

Nə isə, mövzudan uzaqlaşmayaq.

Elə ki Birləşmiş Ştatlarda “kommunist ovu” başladı və dəxli olub-olmadan adamları “sovet casusu” çıxarmağa başladılar, əlbəttə, ilk yada düşənlərdən biri Çaplin oldu. Baxmayaraq ki, hələ makkartizmə start verilməmişdən əvvəl Çarli SSRİ-yə xoş münasibətini gizlətməsə də, kommunist olmadığını dilə gətirmişdi. Məsələn, filmlərindən birinin premyerasından sonra əsər qalmışdı bir tərəfdə, jurnalistlər onun ideoloji baxışlarını sorğulamağa girişmişdilər. Ondan siyasi görüşlərinin nə olduğunu soruşduqda Çaplin belə cavab vermişdi: “Mənə elə gəlir, bizim dövrdə öz siyasi mənsubiyyətini müəyyən etmək asan deyil… Mənim heç bir siyasi baxışım yoxdur. Heç bir partiyanın üzvü olmamışam, heç vaxt səs verməmişəm”. Ardınca kommunist olmadığını söyləmiş, kommunistlərə rəğbəti olub-olmadığı barədə suala isə yetərincə aydın cavab vermişdi: “Kommunitlərə rəğbətim varmı? Bunu da yenə dəqiqləşdirmək lazımdır… Müharibə vaxtı SSRİ-yə rəğbətim olub. Bu ölkənin bizim ümumi düşmənimizin (nasistlər nəzərdə tutulur – E.A.) qarşısını aldığını düşünmüşəm”.

Lakin heç nə Çaplini makkartizmin hücumlarından qorumağa kifayət etmədi. Öncə ABŞ-da onun yeni filmlərini izləməyə gələnlərin sayı azaldı, haqqında mətbu tənqidlər intensivləşdi. Ardınca isə Amerika əleyhinə fəaliyyətdə günahlandırıldı və haqqında cinayət işi açıldı. O, komissiyaya teleqram vurdu: “Mən kommunist deyiləm. Mən sülh tərəfdarıyam”.

Ancaq nə xeyri?

1948-ci ilin yazında ABŞ-ın daxili kәşfiyyat vә hüquq-mühafizә orqanı olan Federal Təhqiqatlar Bürosunun əməkdaşı Çaplinin evinə gəlir. Sorğu-sual başlayır. Çaplin kommunist olmadığını dəfələrlə təkrarlamalı olur. Sitat: “Ömür boyu heç bir təşkilata üzv olmamışam… Lakin yox, bəlkə də, olmuşam… Deyəsən, işləmək üçün Aktyorlar ittifaqına üzv olmalıydım…” Sovet casusu olmaqda ittiham edilən alman bəstəkarı Hans Eyslerlə dostluğu barədə isə bunları deyir: “Onunla ziyafətdə başqalarının vasitəsilə tanış olmuşam”.

Dörd illik təqiblərdən, təzyiqlərdən, sorğu-suallardan cana doyan Çaplin 1952-ci ildə ABŞ-ı tərk etmək məcburiyyətində qalır. Əks halda azadlığını da, sərvətini də itirmək an məsələsi idi.

makkartizm

Əfsanəvi aktyor Birləşmiş Ştatlardan gedərkən makkartizm artıq ciddi ictimai etirazlara səbəb olmuşdu. Hələ iki il öncə Respublikaçı senatorlardan Marqaret Smit senatda “Vicdan Deklarasiyası” başlıqlı çıxış etmiş, tənqidi fikirlərə, alternativ düşüncəyə, müxtəlif fərqli baxışlara dözümlü yanaşmanı ABŞ-ın mənəvi zənginliyi və amerikan ruhunun özülü adlandırmışdı. Bu makkartizmə ilk açıq hücumdu və sonradan başqa etirazlara da yol açdı. Mətbuat səhifələri insanların fikrini, dünyagörüşünü hədəf alan bu repressiv prosesə qarşı amansız tənqidlərlə dolub daşmağa başladı. Nəticədə proses səngidi; repressiyaların memarı Cozef Raymond Makkarti öncə siyasi-basqıçı gücünü, çox çəkmədən – 1957-ci ildə isə həyatını itirdi.

Makkartizm tarixə qovuşsa da, ABŞ demokratiyasının alnında “qara ləkə” olaraq qalır. Çünki bu prosesin qurbanlarından, onların ailələrindən hələ də rəsmi üzr istənilməyib, yaşanan rüsvayçılıqlara görə maddi və mənəvi təzminat ödənilməyib. Baxmayaraq ki, artıq bunu tələb edən də yoxdur.

Makkartizm eyni zamanda bir sadə həqiqəti də ortaya çıxardı: istənilən ölkədə repressiv prosesləri durdurmağın əsas yolu həmin ölkələrdəki sağlam dairələrin müqavimət gücüdür. Hər bir cəmiyyətin ictimai-siyasi basqılardan qurtuluşu ona dirənmək, ona boyun əyməmək, nəyin bahasına olursa olsun etiraz ruhunu yaşatmaqdır. Bu dirəniş, bu müqavimət olduqca təzyiqlər, təhdidlər bəlli müddətdən sonra öz təsirini itirir, tədricən mənasızlaşır, əhəmiyyətsizləşir və bir gün mütləq yoxa çıxır.

Necə ki bir zamanlar Sovetlər Birliyində kütləvi repressiyalara yol açan məhz cəmiyyətdəki müqavimətsizlik, təslimçilik idi. Total basqılara qarşı nəinki dirəniş yoxdu; hətta insanlar öz xilaslarını başqalarının sürgün edilməsində, güllələnməsində görürdülər. Ən yaxın dostlarının belə üzünə duraraq, onlar haqda “etirafedici” ifadələr verərək öz həyatlarını, karyeralarını qorumağa çalışırdılar.

Yəqin buna görə biz indi ötən yüzilliyin iki siyasi qütbündən biri – SSRİ haqqında keçmiş zamanda danışırıq. Digər qütb – ABŞ isə Marqaret Smitlərin cəsarəti və “Vicdan Deklarasiyası” səbəbindən hələ ayaqdadır. Sizin onu bəyənib-bəyənməməyinizdən asılı olmayaraq!

Paylaş

Səhifəmizdə hər hansı səhv və ya qeyri-dəqiq məlumat gördükdə, həmin mətni seçib Ctrl+Enter düymələrini sıxaraq bu barədə bizə məlumat verməyinizi xahiş edirik.

Həftəlik yayımlanan yazılardan xəbərdar olmaq üçün bizə abunə olun.

Oxumağa dəyər

9f00fd328fe2415d9252552e5d918552
.

“Rusiyanın hərbi texnikası dünyanın ən yaxşısıdır…”

02 Mart 2021
avtos
.

Siz gicdıllaqsınız?

02 Mart 2021
Britigan_COVIDConspiracy_38x24cm-1320x834
.

Covid-19 və konspirasiya nəzəriyyələri. Fake-news ehtiyacımız

01 Mart 2021
Estestvennyi---poryadok-1-1024x766
.

Biz sivilizasiyaya tüpürmüşük

01 Mart 2021
MyCollages (2)
.

S. Baycan: “Azərbaycanlıların dərdi toydur”. Ə. Novruzov: “Allah yarasa yeyənlərin bəlasını versin”

01 Mart 2021
NSAC_gay_men
.

Homoseksuallıq və homofobiya. Made in Europa

01 Mart 2021

Redaktorun seçimi

İnqilabdan sonrakı İran kinosu

Ölü kənddə gəzinti

Gürcüstanın mədəniliyi

Erməni dostluğu

Kilsənin parçalanması: katoliklik və pravoslavlıq

Norveçdə yazıçı olmaq

Ətağa Sertifikat

Azərbaycan kinosunun Oskar intriqaları

Haqq verilmir, alınır!

“731-ci dəstə”: yapоn ölüm fabriki haqqında dəhşətli həqiqətlər (18+)

“No war” deməyə haqqı olmayanlar

Əbədi siyasi məhbusluq

Qara şar filminin təhlili

Zər, yoxsa mat?

“Kurtlar Vadisi” modern mifə necə çevrildi?

İtirilmiş toyuqların axtarışında

ABŞ Donanması UFO videolarını təsdiqlədi

Üç azərbaycanlı həkimdən müalicə müjdəsi?

İqtisadiyyat adətlərin dayağı kimi

Təbiət və İnşaat

Rasim Cəfər: “Yavaş-yavaş “yox” deməyi öyrənirəm”

Mehriban Əliyeva özü haqda

İrəvan Xanlığının unudulmuş dövrü – Xəzinə xəritəsi

Azərbaycanlı mühacirlər vətənə qayıtsınmı?

Mühacirlərin missiyası

Mühacirlərin porno-bloqları

Zaman nədir?

“Qeyri-adi novellalar”

Qəzetsiz Azərbaycan

Seks düşüncələri. Bizim əbədi fantaziyalarımız

SSRİ-ni “öldürən”, ABŞ-ı yaşadan səbəb

Elnur Astanbəyli Elnur Astanbəyli
., Sərbəst
22 Avqust 2020

İkinci yazı

Yazının əvvəlini buradan oxuya bilərsiniz.

Qısa xatırlatma: Makkartizm – ABŞ-da 1940-cı illərin sonundan 1960-cı illərin əvvəllərinədək davam edən repressiv prosesin adıdır. Təşəbbüskarı Birləşmiş Ştatların respublikaçı senatoru Cozef Raymond Makkarti (1908-1958) idi. Proses mahiyyət etibarilə SSRİ-dəki “Qərb agenti” axtarışlarından heç nə ilə fərqlənmirdi: hədəf kimi seçilənlər kommunist olmaqda, SSRİ-yə heyranlıq duymaqda, rəğbət bəsləməkdə günahlandırılırdılar. Üstəlik, bir qayda olaraq, ortada konkret heç bir dəlil və sübut yox ikən!

154150647614412961

Makkartizmdən ən böyük əziyyət çəkənlərdən biri, heç şübhəsiz, Çarli Çaplin idi. Çaplin həmin vaxt artıq dünyada əfsanəvi sənətkara çevrilmişdi, onu Birləşmiş Ştatlardan Yaponiyaya, Fransadan Çinəcən böyük bir coğrafiyada uşaqdan böyüyə hər kəs tanıyırdı. Lakin hətta bu da onun Anti-Amerika Fəaliyyətləri Komitəsinin qurbanlarından birinə çevrilməsini əngəlləmədi. Komitə Çaplini uzun müddət təqib etdi, sorğu-suala tutdu və…

Yaxşısı budur, lap əvvəldən başlayaq.

Hələ 1942-ci ilin yazında faşist Almaniyasına qarşı müharibədə SSRİ-yə kömək komitəsi onu San-Fransiskoda çıxış etməyə dəvət edir. Çaplin dəvəti məmnuniyyətlə qarşılayır. Çıxışına isə kommunistlərin müraciət forması olan “Yoldaşlar” sözü ilə başlayır və zaldan gurultulu alqışlar qopur. Zal sakitləşən kimi Çaplin sözünə davam edir: “Mən məhz bu cür də demək istəyirəm – yoldaşlar! İnanıram ki, bu gün zalda çoxlu rus var və onların həmvətənlərinin hazırda necə qəhrəmancasına vuruşub həlak olduğunu bilirəm. Ona görə də sizə yoldaş deməyi özümə şərəf hesab edirəm”. Çaplin çıxışının sonunda o vaxtkı prezident Ruzveltə minlərlə teleqram yollamağı təklif edir ki, Avropada faşistlərə qarşı ikinci cəbhə açsınlar.

İki ay sonra ona radio ilə həmkarlar ittifaqlarının Nyu-Yorkda təşkil etdiyi mitinqə müraciət ünvanlamasını təklif edirlər. Çaplin yenə ikinci cəbhəni açmağa çağırır və deyir ki, müttəfiqlər 1943-cü ilin payızında qələbə çalmağa çalışmalıdırlar: “Zavoddakı fəhlələr, tarladakı fermerlər, gəlin, bu məqsəd naminə işləyək və vuruşaq!” Çikaqoda keçirilən mitinqə isə Çarli “Yaşasın bizim sovet müttəfiqimiz!” sözləri ilə başlayan nitqini yollayır, ardınca da Nyu-Yorkdakı “Rusiya incəsənəti üçün” xeyriyyə tədbirində nitq söyləyir.

Elə həmin vaxtlardan ABŞ-ın qatı kapitalist dairələrində Çaplinə qarşı münasibət tamamilə dəyişir: əfsanəvi aktyor onların gözündə “gizli kommunistdir”, vəssalam!

Müharibənin davam etdiyi müddətdə və sonralar Çarli SSRİ-yə xoş münasibətini nümayiş etdirir və beləcə özünün “gizli kommunist” obrazını daha da gücləndirir. Əslində isə onun Sovetlər Birliyinə rəğbətində həlledici rolu bu ölkənin Hitler ordusu ilə savaşı oynayırdı. Çaplin nasismə və onun liderinə nifrət edirdi. Bu münasbətini “Böyük diktator” filmində açıqca ortaya qoymuşdu. Deyilənə görə, Hitler “Böyük diktator”a iki dəfə baxıb, hər ikisində də tək olub, bu səbəbdən də filmi necə qarşıladığını kimsə bilmir. Bilinən bircə odur ki, “Böyük diktator” faşizmə qarşı mənəvi-psixoloji müharibədə mühüm rol oynamışdı.

Nə isə, mövzudan uzaqlaşmayaq.

Elə ki Birləşmiş Ştatlarda “kommunist ovu” başladı və dəxli olub-olmadan adamları “sovet casusu” çıxarmağa başladılar, əlbəttə, ilk yada düşənlərdən biri Çaplin oldu. Baxmayaraq ki, hələ makkartizmə start verilməmişdən əvvəl Çarli SSRİ-yə xoş münasibətini gizlətməsə də, kommunist olmadığını dilə gətirmişdi. Məsələn, filmlərindən birinin premyerasından sonra əsər qalmışdı bir tərəfdə, jurnalistlər onun ideoloji baxışlarını sorğulamağa girişmişdilər. Ondan siyasi görüşlərinin nə olduğunu soruşduqda Çaplin belə cavab vermişdi: “Mənə elə gəlir, bizim dövrdə öz siyasi mənsubiyyətini müəyyən etmək asan deyil… Mənim heç bir siyasi baxışım yoxdur. Heç bir partiyanın üzvü olmamışam, heç vaxt səs verməmişəm”. Ardınca kommunist olmadığını söyləmiş, kommunistlərə rəğbəti olub-olmadığı barədə suala isə yetərincə aydın cavab vermişdi: “Kommunitlərə rəğbətim varmı? Bunu da yenə dəqiqləşdirmək lazımdır… Müharibə vaxtı SSRİ-yə rəğbətim olub. Bu ölkənin bizim ümumi düşmənimizin (nasistlər nəzərdə tutulur – E.A.) qarşısını aldığını düşünmüşəm”.

Lakin heç nə Çaplini makkartizmin hücumlarından qorumağa kifayət etmədi. Öncə ABŞ-da onun yeni filmlərini izləməyə gələnlərin sayı azaldı, haqqında mətbu tənqidlər intensivləşdi. Ardınca isə Amerika əleyhinə fəaliyyətdə günahlandırıldı və haqqında cinayət işi açıldı. O, komissiyaya teleqram vurdu: “Mən kommunist deyiləm. Mən sülh tərəfdarıyam”.

Ancaq nə xeyri?

1948-ci ilin yazında ABŞ-ın daxili kәşfiyyat vә hüquq-mühafizә orqanı olan Federal Təhqiqatlar Bürosunun əməkdaşı Çaplinin evinə gəlir. Sorğu-sual başlayır. Çaplin kommunist olmadığını dəfələrlə təkrarlamalı olur. Sitat: “Ömür boyu heç bir təşkilata üzv olmamışam… Lakin yox, bəlkə də, olmuşam… Deyəsən, işləmək üçün Aktyorlar ittifaqına üzv olmalıydım…” Sovet casusu olmaqda ittiham edilən alman bəstəkarı Hans Eyslerlə dostluğu barədə isə bunları deyir: “Onunla ziyafətdə başqalarının vasitəsilə tanış olmuşam”.

Dörd illik təqiblərdən, təzyiqlərdən, sorğu-suallardan cana doyan Çaplin 1952-ci ildə ABŞ-ı tərk etmək məcburiyyətində qalır. Əks halda azadlığını da, sərvətini də itirmək an məsələsi idi.

makkartizm

Əfsanəvi aktyor Birləşmiş Ştatlardan gedərkən makkartizm artıq ciddi ictimai etirazlara səbəb olmuşdu. Hələ iki il öncə Respublikaçı senatorlardan Marqaret Smit senatda “Vicdan Deklarasiyası” başlıqlı çıxış etmiş, tənqidi fikirlərə, alternativ düşüncəyə, müxtəlif fərqli baxışlara dözümlü yanaşmanı ABŞ-ın mənəvi zənginliyi və amerikan ruhunun özülü adlandırmışdı. Bu makkartizmə ilk açıq hücumdu və sonradan başqa etirazlara da yol açdı. Mətbuat səhifələri insanların fikrini, dünyagörüşünü hədəf alan bu repressiv prosesə qarşı amansız tənqidlərlə dolub daşmağa başladı. Nəticədə proses səngidi; repressiyaların memarı Cozef Raymond Makkarti öncə siyasi-basqıçı gücünü, çox çəkmədən – 1957-ci ildə isə həyatını itirdi.

Makkartizm tarixə qovuşsa da, ABŞ demokratiyasının alnında “qara ləkə” olaraq qalır. Çünki bu prosesin qurbanlarından, onların ailələrindən hələ də rəsmi üzr istənilməyib, yaşanan rüsvayçılıqlara görə maddi və mənəvi təzminat ödənilməyib. Baxmayaraq ki, artıq bunu tələb edən də yoxdur.

Makkartizm eyni zamanda bir sadə həqiqəti də ortaya çıxardı: istənilən ölkədə repressiv prosesləri durdurmağın əsas yolu həmin ölkələrdəki sağlam dairələrin müqavimət gücüdür. Hər bir cəmiyyətin ictimai-siyasi basqılardan qurtuluşu ona dirənmək, ona boyun əyməmək, nəyin bahasına olursa olsun etiraz ruhunu yaşatmaqdır. Bu dirəniş, bu müqavimət olduqca təzyiqlər, təhdidlər bəlli müddətdən sonra öz təsirini itirir, tədricən mənasızlaşır, əhəmiyyətsizləşir və bir gün mütləq yoxa çıxır.

Necə ki bir zamanlar Sovetlər Birliyində kütləvi repressiyalara yol açan məhz cəmiyyətdəki müqavimətsizlik, təslimçilik idi. Total basqılara qarşı nəinki dirəniş yoxdu; hətta insanlar öz xilaslarını başqalarının sürgün edilməsində, güllələnməsində görürdülər. Ən yaxın dostlarının belə üzünə duraraq, onlar haqda “etirafedici” ifadələr verərək öz həyatlarını, karyeralarını qorumağa çalışırdılar.

Yəqin buna görə biz indi ötən yüzilliyin iki siyasi qütbündən biri – SSRİ haqqında keçmiş zamanda danışırıq. Digər qütb – ABŞ isə Marqaret Smitlərin cəsarəti və “Vicdan Deklarasiyası” səbəbindən hələ ayaqdadır. Sizin onu bəyənib-bəyənməməyinizdən asılı olmayaraq!

Paylaş

Səhifəmizdə hər hansı səhv və ya qeyri-dəqiq məlumat gördükdə, həmin mətni seçib Ctrl+Enter düymələrini sıxaraq bu barədə bizə məlumat verməyinizi xahiş edirik.

Həftəlik yayımlanan yazılardan xəbərdar olmaq üçün bizə abunə olun.

Oxumağa dəyər

9f00fd328fe2415d9252552e5d918552
.

“Rusiyanın hərbi texnikası dünyanın ən yaxşısıdır…”

02 Mart 2021
avtos
.

Siz gicdıllaqsınız?

02 Mart 2021
Britigan_COVIDConspiracy_38x24cm-1320x834
.

Covid-19 və konspirasiya nəzəriyyələri. Fake-news ehtiyacımız

01 Mart 2021
Estestvennyi---poryadok-1-1024x766
.

Biz sivilizasiyaya tüpürmüşük

01 Mart 2021
MyCollages (2)
.

S. Baycan: “Azərbaycanlıların dərdi toydur”. Ə. Novruzov: “Allah yarasa yeyənlərin bəlasını versin”

01 Mart 2021
NSAC_gay_men
.

Homoseksuallıq və homofobiya. Made in Europa

01 Mart 2021
Facebook Youtube Instagram Twitter

az-ag

Dünya azərbaycanlılarının intellektual platformasıdır. Qayəmiz, harada yaşamasından asılı olmayaraq, azərbaycanlılar arasında dünyəvi ideyaları, yüksək zövqü, tənqidi düşüncəni yaymaq və dəstəkləməkdir.

 

 

Bölmələr

  • Mövqe
  • İntervü
  • Kültür
  • Elm
  • Sərbəst
  • Bazar
  • Gender
  • Dizayn
  • FOTO QRAFİKA
  • COVID-19
  • Vətən müharibəsi
  • Video
  • Artlogos

Redaksiya

Təsisçi: Prof. Məsud Aşina

Baş redaktor: Ələkbər Əliyev

Şef redaktor: Elmir Mirzəyev

Redaktor: Aygün Aslanlı, Sevda Sultanova

Texniki direktor: Camal Əli

İncəsənət: Emin Əliyev

Elm: Hacı Hacıyev

Tarix: Tural Həmid

İqtisadiyyat: Dünya Sakit

Foto: Abbas Atilay

Qrafika: Gündüz Ağayev

Dizayn: Sahil Qənbərli

Tərcüməçilər: Rəvan Quluzadə, Fəxri Qocayev

azlogos.eu / azlogos.az / azlogos.ru
Dizayn və icra: Azlogos & JmlStudio /
E-mail: redaksiya@azlogos.eu

  • Mövqe
  • İntervü
  • Kültür
  • Elm
  • Sərbəst
  • Bazar
  • Gender
  • Video
  • Dizayn
  • Foto-qrafika
  • Kimlər var
  • Bizi tanı
  • TV
Nəticə yoxdur
Bütün nəticələri gör

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Create New Account!

Fill the forms bellow to register

All fields are required. Log In

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist

Səhv və ya qeyri dəqiq məlumatı bildir

Göndər Cancel