Dadaizm 1-ci dünya müharibəsindən sonra müharibənin bütün təsirlərinə, sənətin, həyatın və sosial yaşamın qatılığına bir əks-təsir olaraq meydana gəlmişdir. 1916-cı ildə Birinci dünya müharibəsi illərində İsveçrədə yaranmış bu cərəyan, Fransa və Almaniyada geniş yayılmışdı. Dadaistlər burjua ədəbiyyatı və incəsənətinə qarşı çıxsalar da, aloqizmi (fikir və forma pərakəndəliyinin yaradıcılıq prosesində əsas götürülməsi) əsas sayır, ideyalılığı, obrazlılığı inkar edirdilər.
Daha sonra bu cərəyan daha çox sürrealizmə tərəf yönəlmişdir. Dadaizmdə əsərlər mövcud sənətə görə kontrast inkişaf edir. Dadaizm cəmiyyətin estetika və elitizm düşüncələrindən tamamilə kənara çıxa da bilir, beləcə özünəməxsus əsərlər ortaya çıxara bilir. “Dada” adı gənc sənətkarlar tərəfindən qoyulmuşdu. Fransızcadan mənası taxta oyuncaq at deməkdir.
Bu sənət cərəyanı Dünyanın dağılması, dünyada mövcud olan heç bir nizamın qalıcı olmaması və hər xoşbəxtliyin bədbəxtliklə nəticələnməsi səbəbindən insanların ümidsizliyi ilə qidalanır. Dadaist sənətkarlar heç vaxt əsərlərində estetik qayğı axtarmırlar. Demək olar ki, bütün əsərlərdə insanların müharibədən sonrakı psixologiyasını idarə etdiyini görmək mümkündür.
Dadaist sənətkarlar insanları heyrətləndirmək və onları dərin bir şəkildə sarsıtmaq üçün əsərlər hazırlayırlar. Bu sənətçilər burjua nizamını rədd edirlər və burjua sənətinin iyrəncliyini və süniliyini vurğulamağı hədəfləyirlər.
Məşhur dadaist sənətkarlar
Rəssam, heykəltəraş – Jean Arp
Rəssam, memar – Marcel Janco
Rəssam, heykeltəraş Marcel Duchamp
Memarlıqda Dadaizm
Dadaizmin ömrünün az olması səbəbindən memarlıq əsərləri digər cərəyanlara, stillərə nisbətən daha azdır.
Austin, Texsas
Hotel Merbau – Fasad dizaynı
Merzbau – İnteryer dizayn
Bir uşaq otağı dizaynı
