Azlogos
  • Kimlər var
  • Bizi tanı

Çip qıtlığı: Texnologiya əsrinin nefti BMT Nizamnaməsinin 51-ci maddəsi və Dağlıq Qarabağ müharibəsi Orxan Ata: "Qərb özünüsenzuranın pikinə doğru sürətlə irəliləyir" Qacar irsi Berndə Varlıların kasıblara öyrətdikləri Seymur Baycan Tiflisdə - Üstadın doğum gününə
  • Mövqe
  • İntervü
  • Kültür
  • Elm
  • Sərbəst
  • Bazar
  • Gender
  • Dizayn
  • FOTO QRAFİKA
  • COVID-19
  • Vətən müharibəsi
  • Video
  • Artlogos
Nəticə yoxdur
Bütün nəticələri gör
Azlogos
Nəticə yoxdur
Bütün nəticələri gör

Bu xarabadan çıxıb getmək…

Elnur Astanbəyli Elnur Astanbəyli
., Kültür
08 Mart 2020

Və ya “Müsibəti-Fəxrəddin”in davam edən tarixiçəsi

Azərbaycan ədəbiyyatı və teatrı tarixinə ilk faciə kimi düşən “Müsibəti-Fəxrəddin” 1896-cı ildə qələmə alınıb. Bu əsər Azərbaycan aydınlanma hərəkatının manifesti kimi qəbul edilə bilər: müəllif həmin faciədə cəhalətin, nadanlığın bir insanı hansı dəhşətli, dözülməz aqibətlə üz-üzə qoya biləcəyini göstərməyə çalışmışdı.

Əslində isə söhbət bir fərdin timsalında bir xalqdan gedirdi.

Faciənin baş qəhrəmanı Fəxrəddin – humanizmə, maarifçiliyə can atan azərbaycanlının XIX yüzillikdə (elə ondan sonrakı onilliklərdə də!) ümumiləşdirilmiş obrazı idi.

Bu obraz, məsələn, Kefli İsgəndər qədər məşhurlaşmadı, populyarlaşmadı. Ona görə yox ki, Fəxrəddini yaradan qələm (Nəcəf bəy Vəzirov) Kefli İsgəndəri yaradan qələm (Mirzə Cəlil) qədər xəlqi deyildi.

Bəlkə də ona görə ki, Fəxrəddin – Kefli İsgəndərin başlanğıc nöqtəsi, bir növ, “doğuluşu” idi. Həyatı faciəvi şəkildə nöqtələnməsəydi, Fəxrəddin yəqin elə Kefli İsgəndər olacaqdı.

Sözarası:

Faciə nədir?

Ədəbiyyatşünaslıq nəzəriyyəsinə görə, faciə – həyatdakı barışmaz ziddiyyətlərdən, xarakterlərin, ehtirasların kəskin toqquşmasından və çox vaxt qəhrəmanın ölümü ilə nəticələnən əhvalatlardan bəhs edən dramatik əsər, elmi dillə desək, tragediyadır.

Faciənin ilk nümunələrini qədim yunan dramaturqları Esxil və Sofokl yaradıblar.  Yazımızın lap əvvəlində də qeyd etdiyimiz kimi, Azərbaycan yazılı ədəbiyyatında ilk faciə N.Vəzirovun “Müsibəti-Fəxrəddin”idir.

İlk mənzum faciəmizi Hüseyn Cavid yaradıb: “Ana”.

İlk tarixi faciəmizi isə Nəriman Nərimanov yazıb: “Nadir şah”.

Kimdir Fəxrəddin?

Bu suala ən qısa, lakonik cavab Abdulla Şaiqdən gəlmişdi. O yazırdı ki, “Fəxrəddinin faciəsində mən o zaman bir çox qabaqcıl görüşlü, irəliyə, maarifə, mədəniyyətə doğru can atan gənclərin faciəsini gördüm”.

Lakin gəlin biz daha ətraflı cavab tapaq: həqiqətən kim idi Fəxrəddin?

O, zadəgan sinfinə mənsubdur, lakin demokratik görüşlüdür, irəli fikirlidir, elə buna görə də  mühafizəkar mülkədar, mürtəce fikirli Rüstəm bəylə toqquşur.

Rüstəm bəy zülmü, ədalətsizliyi, qoluzorluluğu, harınlığı, bir sözlə, maddiyyatı təmsil edir. Heç bir mənəvi dəyər daşımır. Heyvani hisslərlə yaşayır.

Rüstəm bəy özündən varlı və güclü heç kimi qəbul etmir, ona salam verməyən adamları  belə, ən ağır, amansız şəkildə cəzalandırır.

Oğlu Rəşidin qətlinə görə “qan düşməni” – Fəxrəddin bəyin atası Heydər bəyi öldürtdürür, anasını döydürür, bacısını zorla gətirib digər oğluna arvad edir. Lakin ürəyi yenə soyumur, Fəxrəddini aradan götürmək fikrinə düşür. Yalnız bundan sonra dinclik tapacağını fikirləşir.

İntiqam hissi gözlərini elə tutur ki, digər oğlu Mahmud bəyi də bu işə qoşur və onun ölümünə səbəb olur.

Fəxrəddin isə xarakter etibarilə Rüstəm bəylə daban-dabana ziddir. Xaricdə yüksək təhsil alıb, bu zaman gözləri tamamilə açılıb, humanist, maarifçi ideyalar onu fərqli insana çevirib. Elə nadanlığa, cəhalət qaranlığına qərq olmuş vətənini aydınlatmaq arzusu ilə də geri qayıdıb.

Lakin Fəxrəddin xəyalqırıqlığı yaşayır:  oxumaq üçün qoyub getdiyi məmləkət indi tamamilə qaranlığa gömülüb. Yoxsulluq da, cahillik də, heyvərəlik də, zorbalıq da birə min artıb.

Bunu görmək Fəxrəddin üçün çox çətindir, ancaq o hələ də ümid edir. Qazandığı biliklər, əldə etdiyi mədəniyyət sayəsində cəhalətə meydan oxuyacağını düşünür.  Məktəb, xəstəxana açır. Xalqı həm mənəvi, həm bioloji olaraq sağaltmaq niyyətindədir.

Baxmayaraq ki, onun istəkləri cəmiyyətin ruhuna yaddır; elə bu səbəbdən də Fəxrəddin deyir: “Sizin danışığınızdan bеlə məlum olur ki, guya bizim bu xaraba vilayətdə hеç bir insan sifətində adam tapılmaz, …mənim insaflı hərəkətimi burada binamus hərəkət hеsab еdə bilərlər”.

Həqiqətən Fəxrəddin inana bilmirdi ki, yaşadığı cəmiyyət – qana, qaranlığa susayıb; istənilən işıqlı hərəkətin, əməlin düşmənidir.  

Elə bu səbəbdən də xəyalpərəst dayanır –  “qan düşməni” Rüstəm bəylə barışmaq, aradakı qan düşmənliyinə son qoymaq fikrinə düşür. Bu həm onun köhnəliyi, ənənəviliyi aradan qaldırmaq istəyindən doğur, həm də atavizmləri məğlub edərək öz maarifçi fikirlərini həyata keçirmək üçün daha rahat imkanlar qazanmaq ehtirasından irəli gəlir.

Fəxrəddinin arzuları, məqsədləri utopikdir. Bunu onun ətrafındakı çoxları başa düşür. Lakin Vəzirovun gənc qəhrəmanı cəhalət, mövhumat, qanunsuzluq girdabında çapalayan “bu xaraba vilayətdən çıxıb getmək” yerinə sonadək mübarizəni üstün tutur.

Nəticə?

Barışmazcasına mübarizə apardığı nadanlıq, geridəqalmışlıq, özbaşınalıq onu özünün yeni, növbəti qurbanına çevirir.

Sözarası:

Sovet dövründə Fəxrəddinin müsibəti bir qədər cılız şəkildə izah olunurdu.

Faciədə hadisələr iki zadəgan ailəsi arasında cərəyan etdiyindən buna sinfi don geyindirilirdi.

Guya tərəflərdən biri mülkədar, digəri yoxsul olsa, Fəxrəddinin taleyi də fərqli olardı. Lap nağıllardakı kimi: kasıbın oğlu axırda şahın qızı ilə evlənir və xoşbəxt olur!

Halbuki Nəcəf bəy nağılçılıq yolu seçməmişdi, tam əksinə, əsərində problemi daha kəskin qoymaq üçün məhz bu yolu seçmişdi: o, cəmiyyətin sürükləndiyi bataqlığın maddiyyatdan qaynaqlanmadığını izah etməyə çalışırdı. Demək istəyirdi ki, hətta kapitalın başdan aşdığı, qarnıtox mühitdə belə, faciə qaçılmazdır – əlbəttə, əgər mənəvi dəyərlər, ali ideallar arxa plana atılıbsa!

Bu faciənin (yəni “Müsibəti-Fəxrəddin”in!) günümüzə – “neft və milyonlar (pardon, milyardlar!) səltənətinə” transormasiyası yetərincə sadədir: siz istədiyiniz qədər zəngin ölkədə yaşayın, yeraltı-yerüstü sərvətləriniz bəs deyincə çox olsun, filfilo söhbətdir. Əgər maarifdən, mədəniyyətdən, çağdaşlıqdan uzaqsınızsa, Fəxrəddinləriniz ya sərxoşa, sərsəriyə, Kefli İsgəndərə çevriləcək, ya da qəbirdə çürüyəcək.

Üçüncü yol da var: “Bu xaraba vilayətdən çıxıb getmək!”

Ağırdır, ağrılıdır, ancaq acı aqibət budur.

 ***

Bağışlayın, az qala unutmuşdum: artıq yapçılar dördüncü yol da təklif edirlər – saxta deputat mandatı ilə Milli Məclisə girib oradan təlxək kimi çıxmağı!

Ad və ya adlar çəkməyimi istəməyin. 

Ondansa özünüzə əziyyət verib bir azca yaddaşınızı qurdalayın, yaxın tariximizə, son 15-20 ilə boylanıb dilindən “azadlıq”, “hürriyyət”, “dürüstlük”, “müasirlik”, “maarifçilik”,  canım sizə desin, “Mirzə Cəlil”, “Sabir” düşməyənlərin axırda hansı hoqqalardan çıxdığını xatırlayın.

Paylaş

Səhifəmizdə hər hansı səhv və ya qeyri-dəqiq məlumat gördükdə, həmin mətni seçib Ctrl+Enter düymələrini sıxaraq bu barədə bizə məlumat verməyinizi xahiş edirik.

Həftəlik yayımlanan yazılardan xəbərdar olmaq üçün bizə abunə olun.

Oxumağa dəyər

Bildschirmfoto 2021-04-09 um 13.16.11
.

Çip qıtlığı: Texnologiya əsrinin nefti

09 Aprel 2021
67680
.

BMT Nizamnaməsinin 51-ci maddəsi və Dağlıq Qarabağ müharibəsi

08 Aprel 2021
IMAGE 2021-04-08 06:45:13
.

Orxan Ata: “Qərb özünüsenzuranın pikinə doğru sürətlə irəliləyir”

08 Aprel 2021
13-min
.

Qacar irsi Berndə

07 Aprel 2021
2bcb3bca-cc0f-44d6-a9fc-70c81b3291a7-Mexico City -Unequal Scenes - Web 72dpi-88
.

Varlıların kasıblara öyrətdikləri

07 Aprel 2021
daeaf17b-8686-4aa6-be3f-ce73a5b60122
.

Seymur Baycan Tiflisdə – Üstadın doğum gününə

06 Aprel 2021

Redaktorun seçimi

Başqa Əfqanıstan

Bu xarabadan çıxıb getmək…

2020 – Zamanın məhvərini dəyişmiş rəqəmlər

“Dogma-95” – Bir rejissorun manifesti

Azərbaycanda qadın olmaq

Oxucunun səviyyəsi

Biznesdə kitabların yazmadığı şeylər – I Hissə

İmtina mədəniyyəti nədir?

İxrac: 25 il əvvəl

“Şuşanı vur” məsələsi

Selektiv müdafiə

H. Z. Tağıyevin əlli illik məişəti və cəmaətə xidməti

Beynin müdafiə mexanizmləri

Cənnətliklər və cəhənnəmliklər

СНАП

450 milyon ədəd PlayStation

Bəstəkar Tahir İbişov: “Heç bir güc mənə çəpər ola bilməz.”

Ara Papyan: “Azərbaycan xərcləri bizə yükləyəcək”

Kitab oxumayan cahildir?

“The best Messi”: Narazılığa əsas varmı?

Azərbaycan “Nowar”çıları nə istəyir?

Rəna Əfəndi təqdim edir – “Heç bilmirəm evim hələ də dururmu…”

Nasistlərin seks kuklaları və pank rok

Xocalı qətliamı olduğu kimi

Norrköping – Abbas Atilaydan

Belarus iqtisadiyyatı haqqında miflər

AFFA rəhbərliyi konkret nə istəyir?

Əmək prosesinin sadələşdirilməsi haqqında

Abort haqqının müxtəlif hüquq sistemlərinə görə müqayisəsi

Hərislik öz yerində, amma biz dürüstük

Bu xarabadan çıxıb getmək…

Elnur Astanbəyli Elnur Astanbəyli
., Kültür
08 Mart 2020

Və ya “Müsibəti-Fəxrəddin”in davam edən tarixiçəsi

Azərbaycan ədəbiyyatı və teatrı tarixinə ilk faciə kimi düşən “Müsibəti-Fəxrəddin” 1896-cı ildə qələmə alınıb. Bu əsər Azərbaycan aydınlanma hərəkatının manifesti kimi qəbul edilə bilər: müəllif həmin faciədə cəhalətin, nadanlığın bir insanı hansı dəhşətli, dözülməz aqibətlə üz-üzə qoya biləcəyini göstərməyə çalışmışdı.

Əslində isə söhbət bir fərdin timsalında bir xalqdan gedirdi.

Faciənin baş qəhrəmanı Fəxrəddin – humanizmə, maarifçiliyə can atan azərbaycanlının XIX yüzillikdə (elə ondan sonrakı onilliklərdə də!) ümumiləşdirilmiş obrazı idi.

Bu obraz, məsələn, Kefli İsgəndər qədər məşhurlaşmadı, populyarlaşmadı. Ona görə yox ki, Fəxrəddini yaradan qələm (Nəcəf bəy Vəzirov) Kefli İsgəndəri yaradan qələm (Mirzə Cəlil) qədər xəlqi deyildi.

Bəlkə də ona görə ki, Fəxrəddin – Kefli İsgəndərin başlanğıc nöqtəsi, bir növ, “doğuluşu” idi. Həyatı faciəvi şəkildə nöqtələnməsəydi, Fəxrəddin yəqin elə Kefli İsgəndər olacaqdı.

Sözarası:

Faciə nədir?

Ədəbiyyatşünaslıq nəzəriyyəsinə görə, faciə – həyatdakı barışmaz ziddiyyətlərdən, xarakterlərin, ehtirasların kəskin toqquşmasından və çox vaxt qəhrəmanın ölümü ilə nəticələnən əhvalatlardan bəhs edən dramatik əsər, elmi dillə desək, tragediyadır.

Faciənin ilk nümunələrini qədim yunan dramaturqları Esxil və Sofokl yaradıblar.  Yazımızın lap əvvəlində də qeyd etdiyimiz kimi, Azərbaycan yazılı ədəbiyyatında ilk faciə N.Vəzirovun “Müsibəti-Fəxrəddin”idir.

İlk mənzum faciəmizi Hüseyn Cavid yaradıb: “Ana”.

İlk tarixi faciəmizi isə Nəriman Nərimanov yazıb: “Nadir şah”.

Kimdir Fəxrəddin?

Bu suala ən qısa, lakonik cavab Abdulla Şaiqdən gəlmişdi. O yazırdı ki, “Fəxrəddinin faciəsində mən o zaman bir çox qabaqcıl görüşlü, irəliyə, maarifə, mədəniyyətə doğru can atan gənclərin faciəsini gördüm”.

Lakin gəlin biz daha ətraflı cavab tapaq: həqiqətən kim idi Fəxrəddin?

O, zadəgan sinfinə mənsubdur, lakin demokratik görüşlüdür, irəli fikirlidir, elə buna görə də  mühafizəkar mülkədar, mürtəce fikirli Rüstəm bəylə toqquşur.

Rüstəm bəy zülmü, ədalətsizliyi, qoluzorluluğu, harınlığı, bir sözlə, maddiyyatı təmsil edir. Heç bir mənəvi dəyər daşımır. Heyvani hisslərlə yaşayır.

Rüstəm bəy özündən varlı və güclü heç kimi qəbul etmir, ona salam verməyən adamları  belə, ən ağır, amansız şəkildə cəzalandırır.

Oğlu Rəşidin qətlinə görə “qan düşməni” – Fəxrəddin bəyin atası Heydər bəyi öldürtdürür, anasını döydürür, bacısını zorla gətirib digər oğluna arvad edir. Lakin ürəyi yenə soyumur, Fəxrəddini aradan götürmək fikrinə düşür. Yalnız bundan sonra dinclik tapacağını fikirləşir.

İntiqam hissi gözlərini elə tutur ki, digər oğlu Mahmud bəyi də bu işə qoşur və onun ölümünə səbəb olur.

Fəxrəddin isə xarakter etibarilə Rüstəm bəylə daban-dabana ziddir. Xaricdə yüksək təhsil alıb, bu zaman gözləri tamamilə açılıb, humanist, maarifçi ideyalar onu fərqli insana çevirib. Elə nadanlığa, cəhalət qaranlığına qərq olmuş vətənini aydınlatmaq arzusu ilə də geri qayıdıb.

Lakin Fəxrəddin xəyalqırıqlığı yaşayır:  oxumaq üçün qoyub getdiyi məmləkət indi tamamilə qaranlığa gömülüb. Yoxsulluq da, cahillik də, heyvərəlik də, zorbalıq da birə min artıb.

Bunu görmək Fəxrəddin üçün çox çətindir, ancaq o hələ də ümid edir. Qazandığı biliklər, əldə etdiyi mədəniyyət sayəsində cəhalətə meydan oxuyacağını düşünür.  Məktəb, xəstəxana açır. Xalqı həm mənəvi, həm bioloji olaraq sağaltmaq niyyətindədir.

Baxmayaraq ki, onun istəkləri cəmiyyətin ruhuna yaddır; elə bu səbəbdən də Fəxrəddin deyir: “Sizin danışığınızdan bеlə məlum olur ki, guya bizim bu xaraba vilayətdə hеç bir insan sifətində adam tapılmaz, …mənim insaflı hərəkətimi burada binamus hərəkət hеsab еdə bilərlər”.

Həqiqətən Fəxrəddin inana bilmirdi ki, yaşadığı cəmiyyət – qana, qaranlığa susayıb; istənilən işıqlı hərəkətin, əməlin düşmənidir.  

Elə bu səbəbdən də xəyalpərəst dayanır –  “qan düşməni” Rüstəm bəylə barışmaq, aradakı qan düşmənliyinə son qoymaq fikrinə düşür. Bu həm onun köhnəliyi, ənənəviliyi aradan qaldırmaq istəyindən doğur, həm də atavizmləri məğlub edərək öz maarifçi fikirlərini həyata keçirmək üçün daha rahat imkanlar qazanmaq ehtirasından irəli gəlir.

Fəxrəddinin arzuları, məqsədləri utopikdir. Bunu onun ətrafındakı çoxları başa düşür. Lakin Vəzirovun gənc qəhrəmanı cəhalət, mövhumat, qanunsuzluq girdabında çapalayan “bu xaraba vilayətdən çıxıb getmək” yerinə sonadək mübarizəni üstün tutur.

Nəticə?

Barışmazcasına mübarizə apardığı nadanlıq, geridəqalmışlıq, özbaşınalıq onu özünün yeni, növbəti qurbanına çevirir.

Sözarası:

Sovet dövründə Fəxrəddinin müsibəti bir qədər cılız şəkildə izah olunurdu.

Faciədə hadisələr iki zadəgan ailəsi arasında cərəyan etdiyindən buna sinfi don geyindirilirdi.

Guya tərəflərdən biri mülkədar, digəri yoxsul olsa, Fəxrəddinin taleyi də fərqli olardı. Lap nağıllardakı kimi: kasıbın oğlu axırda şahın qızı ilə evlənir və xoşbəxt olur!

Halbuki Nəcəf bəy nağılçılıq yolu seçməmişdi, tam əksinə, əsərində problemi daha kəskin qoymaq üçün məhz bu yolu seçmişdi: o, cəmiyyətin sürükləndiyi bataqlığın maddiyyatdan qaynaqlanmadığını izah etməyə çalışırdı. Demək istəyirdi ki, hətta kapitalın başdan aşdığı, qarnıtox mühitdə belə, faciə qaçılmazdır – əlbəttə, əgər mənəvi dəyərlər, ali ideallar arxa plana atılıbsa!

Bu faciənin (yəni “Müsibəti-Fəxrəddin”in!) günümüzə – “neft və milyonlar (pardon, milyardlar!) səltənətinə” transormasiyası yetərincə sadədir: siz istədiyiniz qədər zəngin ölkədə yaşayın, yeraltı-yerüstü sərvətləriniz bəs deyincə çox olsun, filfilo söhbətdir. Əgər maarifdən, mədəniyyətdən, çağdaşlıqdan uzaqsınızsa, Fəxrəddinləriniz ya sərxoşa, sərsəriyə, Kefli İsgəndərə çevriləcək, ya da qəbirdə çürüyəcək.

Üçüncü yol da var: “Bu xaraba vilayətdən çıxıb getmək!”

Ağırdır, ağrılıdır, ancaq acı aqibət budur.

 ***

Bağışlayın, az qala unutmuşdum: artıq yapçılar dördüncü yol da təklif edirlər – saxta deputat mandatı ilə Milli Məclisə girib oradan təlxək kimi çıxmağı!

Ad və ya adlar çəkməyimi istəməyin. 

Ondansa özünüzə əziyyət verib bir azca yaddaşınızı qurdalayın, yaxın tariximizə, son 15-20 ilə boylanıb dilindən “azadlıq”, “hürriyyət”, “dürüstlük”, “müasirlik”, “maarifçilik”,  canım sizə desin, “Mirzə Cəlil”, “Sabir” düşməyənlərin axırda hansı hoqqalardan çıxdığını xatırlayın.

Paylaş

Səhifəmizdə hər hansı səhv və ya qeyri-dəqiq məlumat gördükdə, həmin mətni seçib Ctrl+Enter düymələrini sıxaraq bu barədə bizə məlumat verməyinizi xahiş edirik.

Həftəlik yayımlanan yazılardan xəbərdar olmaq üçün bizə abunə olun.

Oxumağa dəyər

Bildschirmfoto 2021-04-09 um 13.16.11
.

Çip qıtlığı: Texnologiya əsrinin nefti

09 Aprel 2021
67680
.

BMT Nizamnaməsinin 51-ci maddəsi və Dağlıq Qarabağ müharibəsi

08 Aprel 2021
IMAGE 2021-04-08 06:45:13
.

Orxan Ata: “Qərb özünüsenzuranın pikinə doğru sürətlə irəliləyir”

08 Aprel 2021
13-min
.

Qacar irsi Berndə

07 Aprel 2021
2bcb3bca-cc0f-44d6-a9fc-70c81b3291a7-Mexico City -Unequal Scenes - Web 72dpi-88
.

Varlıların kasıblara öyrətdikləri

07 Aprel 2021
daeaf17b-8686-4aa6-be3f-ce73a5b60122
.

Seymur Baycan Tiflisdə – Üstadın doğum gününə

06 Aprel 2021
Facebook Youtube Instagram Twitter

az-ag

Dünya azərbaycanlılarının intellektual platformasıdır. Qayəmiz, harada yaşamasından asılı olmayaraq, azərbaycanlılar arasında dünyəvi ideyaları, yüksək zövqü, tənqidi düşüncəni yaymaq və dəstəkləməkdir.

 

 

Bölmələr

  • Mövqe
  • İntervü
  • Kültür
  • Elm
  • Sərbəst
  • Bazar
  • Gender
  • Dizayn
  • FOTO QRAFİKA
  • COVID-19
  • Vətən müharibəsi
  • Video
  • Artlogos

Redaksiya

Təsisçi: Prof. Məsud Aşina

Baş redaktor: Ələkbər Əliyev

Şef redaktor: Elmir Mirzəyev

Redaktor: Aygün Aslanlı, Sevda Sultanova

Texniki direktor: Camal Əli

İncəsənət: Emin Əliyev

Elm: Hacı Hacıyev

Tarix: Tural Həmid

İqtisadiyyat: Dünya Sakit

Foto: Abbas Atilay

Qrafika: Gündüz Ağayev

Dizayn: Sahil Qənbərli

Tərcüməçilər: Rəvan Quluzadə, Fəxri Qocayev

azlogos.eu / azlogos.az / azlogos.ru
Dizayn və icra: Azlogos & JmlStudio /
E-mail: redaksiya@azlogos.eu

  • Mövqe
  • İntervü
  • Kültür
  • Elm
  • Sərbəst
  • Bazar
  • Gender
  • Video
  • Dizayn
  • Foto-qrafika
  • Kimlər var
  • Bizi tanı
  • TV
Nəticə yoxdur
Bütün nəticələri gör

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist

Səhv və ya qeyri dəqiq məlumatı bildir

Göndər Cancel