Təzəlikcə uca millət, sevgili xalq yenə sosial şəbəkələrdə bir-birinə dəymişdi; “Votsap” istifadəçilərinə yeni anlaşma təklif edibmiş, bu anlaşmada da şəxsi məlumatların gizliliyinə təhlükə yaradırmış.

Düzdür, bu narahatlıq sadəcə bizim camaatla bağlı deyildi, politoloqlar demiş, qlobal miqyasda bir narahatlıq və narazılıq vardı. Nəticədə, “Votsap” idarəçiləri müvəqqəti də olsa geri addım atıblar.

Lakin indi mövzumuz tamamilə başqadır.

“Azərbaycanlılar və şəxsi məlumat” mövzusu mənə həmişə həddən artıq şişirdilmiş, üstəlik, gülməli görünüb. Adamların burunlarını bir-birlərinin həyatından çıxarmadığı, başlarını başqalarının hər işinə – mətbəxdən tutmuş yatağacan! – rahatlıqla soxduğu, yaxud soxa bildiyi ölkədə nə şəxsiməlumatbazlıqdır? Sizi and verirəm Uca Şirvinin ruhuna, hansı şəxsi məlumatınızın yayılmasından narahatsınız? Azərbaycanda elə şəxsi məlumat varmı ki, həmin o şəxsi məlumatınzı ölü yerdən qapıbir qonşunuz, baldızınızın sinif yoldaşı, yeznənizin xalası qızı, məhəllə dükanınızın satıcısı bilməsin?!

Yenə sizi and verirəm Uca Şirvinin ruhuna, dünyada “Ev bizim, sirr bizim” kimi dillər əzbəri bir atalar məsəlinin olduğu, ancaq heç bir evdə heç nəyin sirr kimi qalmadığı ikinci ölkə varmı? O necə “ev bizim, sirr bizim”dir ki, arxasınca “xalam bildi, aləm bildi” məsəli gəlir? Qələt eləyirsən, bir dərdini, bir sıxıntını, hər hansı ürək sözünü ən yaxınındakı adama açırsan, sabah baxırsan, paho, bütün məhəllə, kənd-kəsək, rayon səndən, daha doğrusu, sənin sirrindən danışır!

Hələ mən onu demirəm ki, hüquq-mühafizə orqanlarının vətəndaşı qeyd-şərtsiz biətçi, itaətçi kimi gördüyü, məhkəmələrin ədalət anlayışını unutduğu ölkədə yerli-dibli “şəxsi məlumat” olmaz! Qanunların işlədiyi, hüququn olduğu ölkələrdə yaşayan toplumların “Votsap”la bağlı məlum narahatlığını başa düşə bilərəm, bizə nə gəlib? Yaddaşınızı qurcalayıb qanınızı qaraltmaq istəmirəm, ancaq bir ara belə məlum olurdu ki, keçmiş MTN-in rəhbəri Eldar Mahmudovun əlində az qala hərəmizin bir kaseti vardı. Adam işini-gücünü buraxıb camaatın yatağını güdməklə məşğul idi. Ara-sıra bu videolardan siyasi opponentlərə aid olanları dövriyyəyə buraxırdı. Bunlardan bircəciyi araşdırıldımı, hansı haqla, hansı əsasla çəkildiyi ortaya çıxarıldımı? Adamdan insanların şəxsi həyatına niyə burun soxduğunun hesabı soruşuldumu? Yox! Elə isə pis çıxmasın, biz hansı şəxsi məlumatımıza görə narahatıq? O hansı şəxsi məlumatdır ki, bircə özümüzə bəllidir? Varmı elə şəxsi məlumat?!

Yaxud son illərdə təzə dəb var idi: hər müxalif aksiyadan sonra orada iştirak edənlərin özlərinə, ailə üzvlərinə siyasi təzyiq məqsədilə zənglər gəlirdi. Bu informasiya necə əldə olunurdu? Sual var idi, cavab yox idi. Hardasa iki il öncə azsaylı ekspertlər bildirirdilər ki, qanunvericiliyə edilən son dəyişiklər mobil operatorlara məhkəmə qərarı olmadan şəbəkə içərisinə xüsusi avadanlıqların yerləşdirilməsi və insanların fərdi məlumatlarının izlənməsi imkanı verir. “Telekommunikasiya haqqında qanun”da isə yazılıb ki, mobil operatorlar müvafiq qurumun yerləşdirdiyi bu tip qurğuları gizli saxlamaq məcburiyyətindədir və bununla bağlı məlumatlar sızdırmamalıdır. Bəh-bəh! Gəl gör ki, o vaxt bundan narahat olmayan uca millət, sevgili xalq, indi “Votsap”la bağlı hansısa yeni tətbiqdən bərk narahat olub, şəxsi məlumatının dərdinə qalması bir az qəribə görünür.

Bir dəfə araşdırmaçı jurnalistlər yüksək çinli bir məmurun gizli biznesini üzə çıxarmışdılar. Məlum olurdu ki, biznes iz azdırmaq məqsədilə hansısa ucqar rayonda bir çobanın adınadır. Gedib çobanı tapmışdılar, qardaş yazıq axıradək qulaq asandan sonra mat-məəttəl çiyinlərini çəkmişdi. Orada bütün gün beş-üç qoyun-keçinin arxasınca qaçdığı halda uzaqlarda böyük bir sərvət sahibi olmasından gözləri bərələ qalmışdı.

Kimsə xəbər almışdımı ki, bu adamın şəxsi məlumatını biriləri hardan ələ keçirib, həmin biriləri o şəxsi məlumatlar əsasında necə nəhəng biznes qurublar? Yenə yox!

Onda, zəhlətökənlik də olsa, dübarə soruşum: uca millət, sevgili xalq, soruşmaq ayıb olmasın, daha nə şəxsiməlumatbazlıqdır?!